domingo, 31 de enero de 2016

ALPEETAKO 3 IPAR HORMAK. 2-MATTERHORN "Shmid"


  Matterhorn edo Zerbinoa  (4.477,5 m) ...Suizako mendi ezaguna, milla argazkitan ikusi duguna eta mendizale askoren helburua dena. Bere ipar hormak Eiger eta Grandes Jorases-etakoekin batera  Alpeetako 3 ipar hormatzarren trilogia osatzen du. Ibon Santos eskalatzaile eta mendi gidariarekin elkarlanean landutako artikuluaren bigarren atala dugu hau.
 Izoztutako 1200 m-ko ipar horma honen lehen igoera 1931ko abuztuan Schmid anaiek burutu zuten, eta gaur egun Alpeetako bide klasiko estimatuenetarikoa da. Aipamen gisa, Schmid anai hauek Munich-etik Zermatt-era joan etorria bizikletaz egin zutela.


Franz eta Tony Schmid

Matterhorn edo Zerbinoa. Schmid bidea


Bidea Hornlihutte aterpetik hartuko dugu, eta horma erdialdean dagoen diedro handi diagonalera izotz eta elur malda batzutatik ensanblean abiatuko gara (40º). Horma tentetzen hasten denean enkordatu eta izotz eta elur erresalteak gaindituz (80º) hormaren erdialdean dagoen diedro handi diagonalean sartuko gara, tendentzia eskuin aldera eginez...Inguru hontan kontuz ibili beharra dago bide zuzena hartzearekin, Solvay aterpera eramango gaituen couloirra ez hartu....

Hasierako maldak....





Couloir  honetan jendeak gora egiten du eta Solvayn agertu. Diedro diagonala eskuin aldera tendentzian igo eta  "couloir" bat tente jartzen denean trabesia aereo bat egingo dugu,  ondoren berriro goruntz  kaskada bat eta  mixtoko resalte ugari egin ondoren berriro ere beste trabesia bat beherantzako joeran. Zailtasun handienak hemendik gora aurkituko ditugu eta bide zuzena jarraitzea ez da erraza, aseguratzeko aukerak ere justukuak dira nahiz eta tarteka hiltzeak aurkitu. Pasarte hauek pasa eta gero azken erresalte eta malda amaigabeak Zmutt aristara eta gailurrerantz eramango gaituzte.






trabesian
Jeitsiera Hornli aristatik egiten da rapelak eta destrepeak eginez, berandu ibiliz gero Solvay aterpe
aurkituko dugu aristaren erdialdean.

gailurrean.....


Ibon Santos, Omar Samper eta Israel Samper-ek burututako igoera.
Argazkiak: Ibon Santos
Textuak    : zeroazpitik
















lunes, 4 de enero de 2016

ALPEETAKO 3 IPAR HORMAK. . 1-EIGER NORDWAND

 Zeroazpitik-en lagun eta kolaboratzaile den Ibon Santos  mendi gidariak Alpeetako 3 ipar horma mitikoenen inguruan    zeroazpitik-ekin landutako artikulua publikatuko dugu 3 ataletan

.
 
 Eiger Nordwand. Ogro....ez dago jakiterik zenbat diren  Eiger mendiaren ipar hormaren inguruan idatzitako  artikulu eta publikazioak, ezbeharrak, erreskateak, heriotzak...esan beharrik ez dago urte askotan Eiger mendiaren ipar horma Alpeetako eskalada mitikoena izan dela. Garaiak aldatu dira, eta gaur egun, errekord-en garai hontan, Eigerraren iparraren errekord-a eskalatzaile askoren  begipuntuan egon da. Ez da gure kasua ez, guretzat Eiger Nordwand berez helburu alpinistiko interesgarria da, bere bide klasikotik igotzearekin nahikoa lan dugu bai, baina........neguko kondizioetan.
 



Heinrich Harrer, Anderl Heckmair, Fritz Kasparek eta Ludwig Vorgek  burutu zuten lehen igoera 1938ko uztailean.

Bidea Eigerglestcher glaziarretik hartuko dugu, hasieran elurrezko malda batzutatik, 45º , trenbidera sartzeko dagoen tunela alde batera utziko dugu eta aurkitzeko erraza ez den fisura zailaren billa abiatuko gara,  fisura Vº eskalatu eta Rote Fluh deritzon horma azpira helduko gara. Hementxe Hintertoisser zeharkaldi mitikoa hasten da.

Hasierako maldak...
Fisura zaila..



Hintertoisser zeharkaldia
Hintertoiser zeharkaldia, (oso zaila ipinitako sokak erabili gabe) egin ondoren, IVº eta Vº graduan beste hainbat luze eskalatu beharko ditugu, lehenengo "neberoa" eskuinaldetik pasa eta bigarren "neberoa" hartzera joango gara, nebero hau bizpahiru luzetan eskalatu eta ezkeraldera abiatu beharko da, oraindik  izotz edo elurretan beste hiru luze eginez. Tximenea zail bat eskalatu Vº A0 eta ezkeraldera egin "Vivac de la muerte" delako repisara heldu arte.

Lehen neberoa
Vivac de la muerte


Lehenengo gau hotz eta luzea bertan pasatuko dugu. 2. egunean 3.neberoa zeharkatauko dugu eta "rampa" delako eremuan sartuko gara, "rampa" hontan mixtoko 10 luze inguru eskalatu beharko ditugu, bideko luze zailenak rampan aurkituko ditugu, desplomeak ere aurkituko ditugu, baina nahiz eta pasarte zailenak ekipaturik egon pasarte expo batzuk kontuz eskalatzera behartuko gaituzte "Travesia de los dioses" izeneko zeharkaldira iritsi arte, trabesia aereoa eta izugarrizko patioarekin. Hemen pasarte batzutan haitz txarra aurkituko dugu, aurreko eguneko nekea eta bibaka nabari egiten dira. "La araña" deritzan neberoa, arratsalde partean arriskutsua da, harri ugari erortzen dira.

Bigarren eguna. Rampara bidean...
Rampa..





La araña...
 , La araña neberoan 55º gora egin eta 2 diedro-kin topatuko gara, eskuinaldekoa hartu eta hau 2 luzetan eskalatu ondoren  gailurrerantz eramango gaituen fisura sistema harrapatuko dugu. Fisura hauek rapel batera eramango gaituzte, rapelatu eta diedro tximenea expo haundi bat eskalatu......azken luzeak Mittelegi aristatik egingo ditugu. Guri gauak bertan harrapatu zigun eta 2. Bibaka bertan egin genuen.

.
3.eguna..





                                                                      Hurrengo egunean gailurrera errez iritsi ginen
 Ibon Santos,Omar Juan Sanper eta Israel Samper gailurrean
Eigerraren ipar horma neguan 2-3 egunetako jarduera dela esan dezakegu.Hormak 1500m inguruko garaiera du  baina  Harrer-Heckmair bide klasikoak ia 3000m-ko ibilbidea dauka, beraz, naiz eta Kleinsheidegg-eko eski pistak bistara egonda ere bere neurriagatik konpromezua eskatzen duen bidea da.
Bideko pasarte zailenak iltzeekin ekipatuta aurkitzen dira. Haitzaren kalitatea eta protekzioa pasarte batzuetan benetan eskaxa dira   eta kontuz eskalatzera behartzen gaitu. Luze asko ensanblean eskalatzea da onena. "Vivac de la muerte"-ra egunean ondo iristen da.



               Textua:      Zeroazpitik.
               Argazkiak: Ibon Santos




,